Πολυδιαφημισμένο και άρκετα δύσκολο να κλείσεις τραπέζι. Προσπαθούσα εδώ και λίγο καιρό και τελικά καταφέραμε να πάμε μόλις χθές. Μέσα σ'εναν πεζόδρομο σχεδόν πίσω από Καλλιμάρμαρο, στην αρχή ξαφνιάζει η ατμόσφαιρα. Βέβαια χθες δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα γιατί είχε 30 βαθμούς και ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά- κοινώς σκάγαμε από τη ζέστη και δεν το απολαύσαμε. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι καθόμασταν μισοί μέσα μισοί έξω και θα μπορούσαν να έχουν κλιματισμό αλλά ή δεν υπάρχει καθόλου ή απλά δεν τον είχαν ανάψει.
Το μαγαζί είναι πολύ όμορφα φτιαγμένο με λεπτομέρειες ιδιαίτερες- όπως βασιλικό μέσα σε tins από "Κύκνο", δύο τοίχους γεμάτους με τις ξύλινες τάβλες που κλείνουν τα κιβώτια των κρασιών και minimal στοιχεία.
Πάμε τώρα στα υπόλοιπα... Καταρχήν ξεκινάω από τη λίστα κρασιών η οποία ήταν πολύ καλή με πολύ ενδιαφέρουσες ετικέτες από όλον τον κόσμο. Δεινοί πότες και λάτρεις του κρασιού δοκιμάσαμε αρκετά κρασιά, τα οποία και συνδυάσαμε με το φαγητό. Ξεκινήσαμε με ένα Saunignon Blanc, συνεχίσαμε με ένα Colombard, ένα Riesling, ένα Bordeaux και για το τέλος ένα γλυκό Μανδηλάρι από τη Σαντορίνη, το οποίο όμως ήταν μετριότατο. Ο Γιάννης Καϋμένακης, πρώην sommelier του 48 είναι γνώστης του αντικειμένου και οι προτάσεις του ήταν αρκετά ενδιαφέρουσες. Όσον αφορά βέβαια στο φαγητό προσωπικά δεν τρελάθηκα. Ενώ τα πρώτα του ήταν αρκετά καλά- πολύ ωραία η τοματοσαλάτα, τα μπακαλιαράκια τα τηγανητά, η μελιτζάνα με ανθότυρο και φέτα- τα κυρίως ήταν μέτρια και πολύ αλατισμένα. Το μοσχαράκι με τα μακαρόνια είχε περισσότερο λάδι από ότι έπρεπε, το χοιρινό ήταν καλούτσικο, τα μπιφτεκάκια ήταν λίγο βαριά. Αυτό που ήταν πολύ καλό ήταν το συκώτι με το πετιμέζι και την ψητή πατάτα και τα γλυκά- προφιτερόλ, creme brulee και τάρτα με φρούτα. Τα φαγητά βέβαια αλλάζουν καθημερινά, ανάλογα με το τι προϊόντα φρέσκα υπάρχουν στην αγορά. Και για να είμαι δίκαιη επειδή όλα είναι συνάρτηση της τιμής, οι τιμές τους είναι πολύ καλές, μπορείς να φας με €30 το άτομο, πράγμα σπάνιο τη σήμερον ημέρα.
Η Cucina Povera είναι μια καλή πρόταση, με πολλά περιθώρια βελτίωσης. Η προσπάθεια όμως είναι άξια και γι'αυτό και μόνο αξίζει να την επισκεφτείτε.
Cucina Povera: Ευφορίωνος 13 & Ερατοσθένους, Παγκράτι. Τηλ: 210 7566008
24/7/09
21/7/09
Μύκονος...
Η Μύκονος είναι το αγαπημένο μου νησί...
Δεν ήταν πάντα όμως...Πριν χρόνια με παρακαλούσε ο Κωνσταντίνος να πάμε αλλά εγώ ήμουν ακάθεκτη. Δεν μου άρεσε χωρίς να την έχω δεί....
Αυτή η σχέση λοιπόν ξεκίνησε πολύ δειλά στην αρχή. Πρωτοπήγα το 2002 και από τότε κάθε μα κάθε καλοκαίρι σίγουρα θα πάω για 2-3 μέρες, ίσως και περισσότερο. Αυτό που λατρεύω στη Μύκονο- και πιστεύω σπάνια το βρίσκεις- είναι το γεγονός ότι έχεις άπειρες επιλογές, είτε για να χαλαρώσεις, είτε για να διασκεδάσεις, είτε για να ξεκουραστείς, είτε για να ξεσαλώσεις, και είναι απίστευτο ότι όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις στο ίδιο μέρος.
Φέτος λοιπόν πήγαμε για 4 μέρες μέσα στον Ιούλιο και δεν τη χόρτασα καθόλου... Είδα όμως καινούργια μέρη και λέω να κάνω μία μικρή σούμα εδώ, σε περίπτωση που θέλετε να πάτε, να έχετε στο μυαλό σας και τις εναλλακτικές που θα σας προτείνω. Δεν πηγαίνω να υποκαταστήσω κανέναν οδηγό, γιατί Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί για το νησί. Εγώ απλά θα πω την αποψή μου για μέρη στα οποία έχω κάνει μπάνιο, έχω μείνει κι έχω φάει, από κει και πέρα δεκτή κάθε παρατήρηση και συμπλήρωση.
Ας ξεκινήσω λοιπόν από τη διαμονή. Τα τελευταία χρόνια που πηγαίνουμε μένουμε στην πόλη, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν χρειαζόμαστε αυτοκίνητο για να πάμε οπουδήποτε και δη στο Σεμέλη. Ένα αρκετά καλό ξενοδοχείο, με πολύ ωραίο πρωϊνό, μέτρια δωμάτια και αρκετά καλό service, και δύο βήματα από το κέντρο. Είναι ακριβό βέβαια, μιλάμε για 350 € τη βραδιά... Έτσι είπαμε αυτή τη φορά να πάμε εκτός πόλης, για πιο φθηνά και διαλέξαμε το ξενοδοχείο Saint John στον Αι Γιάννη.... ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ!!. Δωμάτιο που το χρεώνανε 270€ τη βραδιά, με χαλασμένο air condition, που βρώμαγε και δεν μπορούσες να σταθείς στο δωμάτιο, υπαλλήλους που έρχονταν να σε ανεβάσουν στη reception και είχαν οδοντογλυφίδα στο στόμα, χωρίς wi-fi στο δωμάτιο (παλεύαμε με τα καλώδια..), ένα απαράδεκτο δωμάτιο, με κρεβάτι που όταν κουνιόταν ο ένας, ο άλλος ζαλιζόταν. Φύγαμε άρον άρον και πήγαμε στον Άγιο Στέφανο, στο Myconos Grace. Από το ένα άκρο στο άλλο. Το Grace είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία που έχω μείνει στη ζωή μου. Το απόλυτο value for money. Ακριβό αλλά νιώθεις τουλάχιστον ότι σε σέβονται, ότι τα χρήματα που πληρώνεις ανταποκρίνονται πλήρως και στις απαιτήσεις σου. Άψογο προσωπικό, όλοι με το χαμόγελο, εκπληκτικό πρωϊνό, super δωμάτια, πολύ ωραία θέα. Είπαμε ότι από δω και πέρα μόνο εκεί θα μένουμε στη Μύκονο. Είναι γύρω στα 3 χιλιόμετρα από την πόλη, οπότε βολεύει και από αυτήν την άποψη.
Παραλίες: Ως γνωστόν η Μύκονος έχει πάρα πολλές παραλίες με καταπληκτικά νερά. Η πιο ωραία από άποψη φυσικής ομορφιάς είναι η Ψαρρού αλλά εμείς την έχουμε κόψει εδώ και χρόνια γιατί επικρατεί αυτό το κράτος εν κράτει με τις ξαπλώστρες (πρέπει να "λαδώσεις" για να κάτσεις κλπ), το οποίο είναι πολύ ενοχλητικό. Θα μπορούσε κάποιος βέβαια να μου πει ότι είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, οπότε το δέχομαι σ'αυτό το επίπεδο και απλά δεν πάω. Αγαπημένες παραλίες, η Λιά, το Αγράρι(με πολύ ωραία ταβερνούλα από πάνω), το Καλό Λιβάδι (αν κάτσεις στη μέση περίπου), ο Άγιος Στέφανος, ο Πάνορμος και λένε ότι πολύ ωρία είναι στον Άγιο Σώστη αλλά και στο Φωκό (δεν έχω πάει ακόμα γιατί δεν έχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες και δεν είμαι και πολύ της ταλαιπωρίας). Του χρόνου όμως λέω να το προσπαθήσω...
Φαγητό: Τι να πρωτοπώ για το φαγητό?? Από ταβερνούλες της σειράς με πολύ ωραίο φαγητό μέχρι το εκπληκτικό Nobu Matsuhisa και την φετινή έκπληξη, το Coo, με αξεπέραστο φαγητό.
Πάνω από το Αγράρι, μία οικογενειακή ταβέρνα, με προϊόντα που καλλιεργούν μόνοι τους, πολύ ωραία μαγειρευτά και ψητά. Η κυρία Αντωνία, στην παραλία του Αγίου Στεφάνου με πρωτοποριακές γεύσεις και ωραίες μακαρονάδες. Το Matsuhisa στο ξενοδοχείο Belvedere, που αποτελεί και εμπειρία να δοκιμάσεις το μενού του (δεν έχει μόνο sushi, όπως πολλοί πιστεύουν) και την εκπληκτική μουσική lounge, που παίζει ένας γλυκύτατος ασπρομάλλης κύριος. Η Bandana στον Καλαφάτη για απλές γεύσεις, πίτσες και μακαρονάδες(φέτος κάναμε το λάθος και πήραμε Bistecca Fiorentina, η οποία δεν έλεγε τίποτα, αλλά anyway) και την απόλυτη κόλαση, το πεϊνιρλί σοκολάτα με μασκαρπόνε και καραμελωμένη ζάχαρη.
Γι'αυτό όμως που θέλω να μιλήσω είναι το Coo. Δεν περίμενα καθόλου να έχει τόσο εξαιρετική κουζίνα. Φοβερό sushi, τέλεια cocktails, και ένα αξεπέραστο burger από wagyu beef (ελπίζω να το γράφω σωστά). Αν βρεθείτε στη Μύκονο αξίζει να περάσετε για μια βόλτα.
Για ποτό δεν έχω να πω πολλά, καθότι γνωστά. Άρωμα, Άστρα, Galleraki
Κλείνοντας αυτό το ατελείωτο post, θα δώσω και μερικά tips για ψώνια, μιας και Μύκονος είναι, σίγα μη δεν ψωνίσετε...
Soho-soho, με καλύτερα ρούχα από ότι στην Αθήνα, πολύ περισσότερες επιλογές
Μαγαζάκι με σαγιονάρες δίπλα στον Καίσαρη με πολύ ωραίες σαγιονάρες δερμάτινες
Minas με κοσμήματα one of a kind, πολύ ιδιαίτερα σχέδια
Eccentrics με ψαγμένα παπούτσια ακριβούτσικα
Defile με ρουχαλάκια πολύ ιδιαίτερα και rock.
Αυτά τα ...ολίγα για τη Μύκονο, την παρεξηγημένη Μύκονο, που είναι και θα παραμείνει ένα από τα πιο ωραία μέρη στον κόσμο....
Δεν ήταν πάντα όμως...Πριν χρόνια με παρακαλούσε ο Κωνσταντίνος να πάμε αλλά εγώ ήμουν ακάθεκτη. Δεν μου άρεσε χωρίς να την έχω δεί....
Αυτή η σχέση λοιπόν ξεκίνησε πολύ δειλά στην αρχή. Πρωτοπήγα το 2002 και από τότε κάθε μα κάθε καλοκαίρι σίγουρα θα πάω για 2-3 μέρες, ίσως και περισσότερο. Αυτό που λατρεύω στη Μύκονο- και πιστεύω σπάνια το βρίσκεις- είναι το γεγονός ότι έχεις άπειρες επιλογές, είτε για να χαλαρώσεις, είτε για να διασκεδάσεις, είτε για να ξεκουραστείς, είτε για να ξεσαλώσεις, και είναι απίστευτο ότι όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις στο ίδιο μέρος.
Φέτος λοιπόν πήγαμε για 4 μέρες μέσα στον Ιούλιο και δεν τη χόρτασα καθόλου... Είδα όμως καινούργια μέρη και λέω να κάνω μία μικρή σούμα εδώ, σε περίπτωση που θέλετε να πάτε, να έχετε στο μυαλό σας και τις εναλλακτικές που θα σας προτείνω. Δεν πηγαίνω να υποκαταστήσω κανέναν οδηγό, γιατί Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί για το νησί. Εγώ απλά θα πω την αποψή μου για μέρη στα οποία έχω κάνει μπάνιο, έχω μείνει κι έχω φάει, από κει και πέρα δεκτή κάθε παρατήρηση και συμπλήρωση.
Ας ξεκινήσω λοιπόν από τη διαμονή. Τα τελευταία χρόνια που πηγαίνουμε μένουμε στην πόλη, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν χρειαζόμαστε αυτοκίνητο για να πάμε οπουδήποτε και δη στο Σεμέλη. Ένα αρκετά καλό ξενοδοχείο, με πολύ ωραίο πρωϊνό, μέτρια δωμάτια και αρκετά καλό service, και δύο βήματα από το κέντρο. Είναι ακριβό βέβαια, μιλάμε για 350 € τη βραδιά... Έτσι είπαμε αυτή τη φορά να πάμε εκτός πόλης, για πιο φθηνά και διαλέξαμε το ξενοδοχείο Saint John στον Αι Γιάννη.... ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ!!. Δωμάτιο που το χρεώνανε 270€ τη βραδιά, με χαλασμένο air condition, που βρώμαγε και δεν μπορούσες να σταθείς στο δωμάτιο, υπαλλήλους που έρχονταν να σε ανεβάσουν στη reception και είχαν οδοντογλυφίδα στο στόμα, χωρίς wi-fi στο δωμάτιο (παλεύαμε με τα καλώδια..), ένα απαράδεκτο δωμάτιο, με κρεβάτι που όταν κουνιόταν ο ένας, ο άλλος ζαλιζόταν. Φύγαμε άρον άρον και πήγαμε στον Άγιο Στέφανο, στο Myconos Grace. Από το ένα άκρο στο άλλο. Το Grace είναι ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία που έχω μείνει στη ζωή μου. Το απόλυτο value for money. Ακριβό αλλά νιώθεις τουλάχιστον ότι σε σέβονται, ότι τα χρήματα που πληρώνεις ανταποκρίνονται πλήρως και στις απαιτήσεις σου. Άψογο προσωπικό, όλοι με το χαμόγελο, εκπληκτικό πρωϊνό, super δωμάτια, πολύ ωραία θέα. Είπαμε ότι από δω και πέρα μόνο εκεί θα μένουμε στη Μύκονο. Είναι γύρω στα 3 χιλιόμετρα από την πόλη, οπότε βολεύει και από αυτήν την άποψη.
Παραλίες: Ως γνωστόν η Μύκονος έχει πάρα πολλές παραλίες με καταπληκτικά νερά. Η πιο ωραία από άποψη φυσικής ομορφιάς είναι η Ψαρρού αλλά εμείς την έχουμε κόψει εδώ και χρόνια γιατί επικρατεί αυτό το κράτος εν κράτει με τις ξαπλώστρες (πρέπει να "λαδώσεις" για να κάτσεις κλπ), το οποίο είναι πολύ ενοχλητικό. Θα μπορούσε κάποιος βέβαια να μου πει ότι είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, οπότε το δέχομαι σ'αυτό το επίπεδο και απλά δεν πάω. Αγαπημένες παραλίες, η Λιά, το Αγράρι(με πολύ ωραία ταβερνούλα από πάνω), το Καλό Λιβάδι (αν κάτσεις στη μέση περίπου), ο Άγιος Στέφανος, ο Πάνορμος και λένε ότι πολύ ωρία είναι στον Άγιο Σώστη αλλά και στο Φωκό (δεν έχω πάει ακόμα γιατί δεν έχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες και δεν είμαι και πολύ της ταλαιπωρίας). Του χρόνου όμως λέω να το προσπαθήσω...
Φαγητό: Τι να πρωτοπώ για το φαγητό?? Από ταβερνούλες της σειράς με πολύ ωραίο φαγητό μέχρι το εκπληκτικό Nobu Matsuhisa και την φετινή έκπληξη, το Coo, με αξεπέραστο φαγητό.
Πάνω από το Αγράρι, μία οικογενειακή ταβέρνα, με προϊόντα που καλλιεργούν μόνοι τους, πολύ ωραία μαγειρευτά και ψητά. Η κυρία Αντωνία, στην παραλία του Αγίου Στεφάνου με πρωτοποριακές γεύσεις και ωραίες μακαρονάδες. Το Matsuhisa στο ξενοδοχείο Belvedere, που αποτελεί και εμπειρία να δοκιμάσεις το μενού του (δεν έχει μόνο sushi, όπως πολλοί πιστεύουν) και την εκπληκτική μουσική lounge, που παίζει ένας γλυκύτατος ασπρομάλλης κύριος. Η Bandana στον Καλαφάτη για απλές γεύσεις, πίτσες και μακαρονάδες(φέτος κάναμε το λάθος και πήραμε Bistecca Fiorentina, η οποία δεν έλεγε τίποτα, αλλά anyway) και την απόλυτη κόλαση, το πεϊνιρλί σοκολάτα με μασκαρπόνε και καραμελωμένη ζάχαρη.
Γι'αυτό όμως που θέλω να μιλήσω είναι το Coo. Δεν περίμενα καθόλου να έχει τόσο εξαιρετική κουζίνα. Φοβερό sushi, τέλεια cocktails, και ένα αξεπέραστο burger από wagyu beef (ελπίζω να το γράφω σωστά). Αν βρεθείτε στη Μύκονο αξίζει να περάσετε για μια βόλτα.
Για ποτό δεν έχω να πω πολλά, καθότι γνωστά. Άρωμα, Άστρα, Galleraki
Κλείνοντας αυτό το ατελείωτο post, θα δώσω και μερικά tips για ψώνια, μιας και Μύκονος είναι, σίγα μη δεν ψωνίσετε...
Soho-soho, με καλύτερα ρούχα από ότι στην Αθήνα, πολύ περισσότερες επιλογές
Μαγαζάκι με σαγιονάρες δίπλα στον Καίσαρη με πολύ ωραίες σαγιονάρες δερμάτινες
Minas με κοσμήματα one of a kind, πολύ ιδιαίτερα σχέδια
Eccentrics με ψαγμένα παπούτσια ακριβούτσικα
Defile με ρουχαλάκια πολύ ιδιαίτερα και rock.
Αυτά τα ...ολίγα για τη Μύκονο, την παρεξηγημένη Μύκονο, που είναι και θα παραμείνει ένα από τα πιο ωραία μέρη στον κόσμο....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)