2/8/11

Η εμπειρία του TEDGlobal 11-15 Ιουλίου 2011, Εδιμβούργο

Ήμουν εκεί. Στο Εδιμβούργο. Σε μία από τις ωραιότερες πόλεις που έχω ταξιδέψει στη ζωή μου. Για να παρακολουθήσω το TEDGlobal 2011.

Φτάνοντας στο Εδιμβούργο αντιμετώπισα την έκπληξη να περάσω από το καλοκαίρι των 40 βαθμών της Αθήνας στο Βρετανικό φθινόπωρο των 15 βαθμών της Σκωτίας. Βροχή, αέρας και μία πόλη από αυτές που μόλις πατήσεις το πόδι σου ξέρεις ότι σε έχει κερδίσει. Έχει αυτήν την αύρα….
Αμέσως ξεκίνησε η πεζοπορία. Λόφοι και βουνά μέσα στην πόλη, κάστρα σαν από παραμύθι, πάρκα, ποδήλατα.
Την πρώτη μέρα, μια και το TEDGlobal ξεκινούσε την επομένη, πρέπει να περπάτησα γύρω στις 6 ώρες. Αυτό που σίγουρα μπορώ να πω για το Εδιμβούργο είναι πως πρόκειται για μία από τις ωραιότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί και σίγουρα θα ξαναπάω.

Μία πρώτη γεύση από το τι θα ακολουθούσε πήρα την πρώτη μέρα, που παρακολούθησα κάποιες από τις ομιλίες του TED University. Αξιόλογες ιδέες, ενθουσιασμός από το κοινό σε προϊδέαζαν για τη συνέχεια. Η οποία αποδείχτηκε πέρα των προσδοκιών.


Αυτό που θα προσπαθήσω να μεταφέρω δεν είναι τόσο οι λεπτομέρειες των ομιλιών και των ομιλητών(αυτές μπορείτε να τις βρείτε και στο www.ted.com ), όσο η συνολικότερη εμπειρία του TEDGlobal και γιατί τέσσερις μέρες μετά σκεφτόμουν πολύ διαφορετικά από ότι όταν πήγα.
Καταρχήν ένιωσα σαν πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο, όπως τότε που έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Λονδίνο και είχα πάει πρώτη μέρα για εγγραφή και ξενάγηση στους χώρους του. Μόνο που στην περίπτωση αυτή πας πιο συνειδητοποιημένος και σίγουρα λιγότερο «ψαρωμένος». Το συνεδριακό κέντρο ήταν εκπληκτικό.  Πέρα από την κεντρική σκηνή με τους απίστευτους φωτισμούς και την καθηλωτική ατμόσφαιρα, υπήρχε simulcast lounge, όπου μπορούσες να παρακολουθήσεις τις ομιλίες και ταυτόχρονα να χρησιμοποιείς υπολογιστές και ipads για να κρατάς σημειώσεις, να γράφεις σε twitter και facebook, να πίνεις τον καφέ σου και να τσιμπάς σνάκς, φρούτα, κλπ (όπου παρεμπομπτόντως περάσαμε και το μεγαλύτερο μέρος του συνεδρίου), υπήρχαν αίθουσες προβολών διαφόρων video, αίθουσες όπου λάμβαναν χώρα workshops κλπ...

Λίγο πριν ξεκινήσουν οι ομιλίες ο Chris Anderson (curator of TEDGlobal) και ο Bruno Giussani( European Director of TED), στην εισαγωγική τους ομιλία, ανέφεραν ότι είναι τόσο μεγάλη η πληροφορία και η γνώση αυτών των ημερών, που οι περισσότεροι- και ειδικά αυτοί που το παρακολουθούν για πρώτη φορά, στο τέλος θα νιώσουν αποπροσανατολισμένοι και λίγο μπερδεμένοι. Λοιπόν, αυτό όντως συνέβη. Μετά τις 70 και πλέον ομιλίες των 4 ημερών, όταν αυτό λάβει τέλος, νιώθεις σα να πέρασε από πάνω σου τουλάχιστον οδοστρωτήρας Φανταστείτε ότι μιλάμε για 8 ώρες καθημερινά... Το μαγικό της υπόθεσης είναι ότι χρειάζεται μόνο μερικές μέρες για να ανακαλέσεις τα πάντα στη μνήμη σου και να ξεκαθαρίσεις την εικόνα....

Δε θα αναφερθώ στις ομιλίες μία προς μία, εννοείται ότι υπήρχαν πολλές που με συνεπήραν, που είχα την αίσθηση ότι ο ομιλητής μιλάει μόνο για μένα, θα αναφερθώ μόνο στον Ινδό Bunker Roy, ιδρυτή του Barefoot College αλλιώς του Πανεπιστημίου των Φτωχών, ο οποίος εκπαιδεύει κατοίκους αγροτικών περιοχών να μπορούν να δημιουργήσουν αυτόνομες και βιώσιμες κοινωνίες. Τελευταίο του επίτευγμα, η εκπαίδευση γυναικών από την Αφρική στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων για την ηλεκτροδότηση των απομακρυσμένων χωριών τους...
Κι αυτό είναι μία μικρή γεύση αυτών που ακούσαμε και μάθαμε τις μέρες αυτές..

Πέρα από τις ομιλίες όμως, υπήρχε και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό που νομίζω αξίζει να το αναφέρω. Η ευκολία και η φυσικότητα να γνωρίζεις άλλους ανθρώπους. Ανθρώπους όλων των ηλικιών, των διαφορετικών χωρών και πολιτισμών, ανθρώπους που είχαν πολλά να σου πουν. Θυμάμαι πριν φύγω αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν να πηγαίνεις σε κάποιον, να συστήνεσαι και να πιάνεις κουβέντα, και τελικά, έβγαινε τόσο φυσικά, που ήταν λες και το έκανα από πάντα...

Αν, λοιπόν, κάποιος με ρωτούσε τι  αποκόμισα από όλο αυτό, τι είναι τελικά αυτό που αξίζει, θα έλεγα ότι πρόκειται για μία εξάσκηση του μυαλού, για τη δυνατότητα να «φύγεις» από τα μικρά και καθημερινά και για τέσσερεις μέρες να ταξιδέψεις σε έναν άλλο πλανήτη, εκεί όπου μετράνε μόνο τα σημαντικά και που ξέρεις πως γυρίζοντας πίσω, θα σκέφτεσαι διαφορετικά και θα έχεις κρατήσει αυτό που πραγματικά είναι το TED, γνώση, κουλτούρα, επαφή με ανθρώπους άλλων χωρών, διαπολισμικότητα. Είναι ένα δώρο στον εαυτό σου. Και πιστεύω είμαι τυχερή που μπόρεσα να του το προσφέρω!