14/2/11

"Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν" της Λαϊονελ Σραϊβερ, εκδόσεις Μεταίχμιο



"Τι συμβαίνει όταν η μητρότητα δεν είναι μία ονειρεμένη εμπειρία;
"Πως νιώθει μιά μητέρα απέναντι στο γιό της τον δολοφόνο;
"Ποιές είναι οι ευθύνες της;
"Εγκληματίας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Η Ίβα δεν ήθελε πραγματικά να γίνει μητέρα. Σίγουρα δεν ήθελε να γίνει η μητέρα ενός ψυχρού αγοριού, που δολοφόνησε εφτά συμμαθητές του, έναν υπάλληλο της σχολικής καντίνας και μία δημοφιλή καθηγήτριά του λίγες μέρες πριν κλείσει τα 16.
Δύο χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, ήρθε η ώρα η Ίβα να αναλύσει με ειλικρίνεια το γάμο, την καριέρα της, την οικογένειά της, τη σχέση με τα παιδιά της, το φονικό ξέσπασμα του Κέβιν, σε μία σειρά από αφοπλιστικά εξομολογητικές επιστολές που απευθύνονται στο χαμένο σύζυγό της, τον Φράνκλιν.

Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω πόσο καλό είναι το βιβλίο αυτό, τι συναισθήματα γεμίζεις, πόσο αντικρουόμενες απόψεις γεννιούνται και τι γεύση σου αφήνει εν τέλει. Η εξομολόγηση της Ίβα είναι συγκλονιστική. Ξεκινώντας από τη σχέση με τον άντρα της, το δισταγμό της να κάνει παιδί (τον Κέβιν), την απέχθεια που αισθανόταν για κείνον στην αρχή, καθώς και την πολύ άσχημη εξέλιξη της σχέσης τους. Το βιβλίο είναι σκληρό και όσο προχωράει, τόσο δοκιμάζονται οι αντοχές σου, φοβάσαι να γυρίσεις στην επόμενη σελίδα για το τι θα διαβάσεις, τι σου επιφυλάσσει η συνέχεια. Είναι όμως ένα βιβλίο βαθιά αληθινό, σα γροθιά στο στομάχι. Αντιγράφω από τη συγγραφέα:
"Θέλω να πιστεύω ότι ο Κέβιν είναι ένα καλό βιβλίο, ωστόσο πιστεύω επίσης ότι από μία σύμπτωση ή από ένα διεστραμμένα καλό ένστικτο από πλευράς μου βρήκε τόσο μεγάλη ανταπόκριση, επειδή θίγει θέματα που έχει φτάσει ο καιρός να θιχτούν. Αποδεικνύεται πως όλα αυτά τα απωθητικά συναισθήματα που δημιουργεί η ηρωίδα μου ομολογώντας τα όσα σιχαίνεται- την εγκυμοσύνη, τα άσχημα πλαστικά παιχνίδια, τα χαζά παιδικά τραγουδάκια, τη θανάσιμη πλήξη της φροντίδας ενός βρέφους, ακόμα και τον ίδιο της το γιο μερικές φορές, και, κατά συνέπεια , και το ίδιο της τον εαυτό- δεν είναι και τόσο σπάνια. Αντίθετα, ένας σωρός κόσμος καίγεται να τα συζητήσει"

Το προτείνω για να μην πω το συνιστώ, ανεπιφύλακτα. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα κι ευχαριστώ ιδιαίτερα το "ιντερνετικό μου alter ego", Librofilo, του οποίου τις προτάσεις τιμώ και εμπιστεύομαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: