Άρτα 1854. Τουρκοκρατία. Δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα, ένας Έλληνας κι ένας Τούρκος, και η μοίρα τους κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη στο πλατύ κοινό ιστορία της περιοχής, και όχι μόνο.
Μία ολόκληρη εποχή αναπαριστάνεται με μοναδικό τρόπο και χωρίς προκατάληψη, παράλληλα με την περιπέτεια, τη δράση, τις κωμικές ή τις τραγικές καταστάσεις.
Στη σκιά του ρολογιού που χτυπά τις οθωμανικές ώρες, Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι. Οι δύο φίλοι, μία δολοφονία μυστήριο, ο Παππούς Ισμαήλ, η "μικρή" ακόμα Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, συγκρούσεις, επαναστάσεις, συνύπαρξη, καθημερινή ζωή, χοροεσπερίδες, Καφέ Αμάν, πετροπόλεμος, Απόκριες, Ραμαζάνι, χαμάμ, Καραγκιόζης, τσιφλικάδες, πλούτος και εξαθλίωση, γλυκιά και πικρή ζωή. Όλα έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού.
Είναι ένα πολύ πολύ ατμοσφαιρικό βιβλίο. Και αυτή, νομίζω, είναι η επιτυχία του. Τα έχει όλα. Περιπέτεια, έρωτες, ιστορικά στοιχεία για μία πραγματικά άγνωστη ιστορία, κυρίως του τόπου. Ο Νετζίπ και ο Λιόντος, ο Τούρκος και ο Έλληνας. Μεγαλώνουν μαζί από τη στιγμή που γεννιούνται στην Άρτα επί Τουρκοκρατίας και περνάνε σχεδόν τριάντα χρόνια τα οποία διατρέχουν τη ζωή τους. Οι δύο φίλοι ερωτεύονται, απογοητεύονται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν και μαζί τους αλλάζει όλο το ιστορικό σκηνικό. Η αίσθηση που έχεις είναι λες και είσαι κι εσύ μέρος αυτής της ιστορίας...
Και όσο σε ταξιδεύει η ιστορία του έρωτα του Νετζίπ για την χορεύτρια Καλίλα και η τραγικότητά της, άλλο τόσο νιώθεις στενάχωρα όταν η ιστορική κατάσταση αλλάζει και μαζί της αλλάζει και η καθημερινότητα των ηρώων. Και προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ο Καλπούζος γνωρίζει καλά την ιστορία του τόπου από τον οποίον κατάγεται και αυτό βγαίνει σε όλη την αφήγηση. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που το βιβλίο τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών 2009 από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου